Pagi tadi, semasa Cikgu Joe menjaga kelas peperiksaan murid tahun 2. Padangan Cikgu Joe tertumpu pada botol air yang dibawa oleh seorang anak murid Cikgu Joe. Cikgu Joe cuba berkira-kira apakah perisa air yang dibawa oleh anak murid Cikgu Joe tu. Cikgu Joe beranggapan mungkin tea o, tetapi dari segi warna ia agak kemerah-merahan. Cikgu Joe cuba juga menjangka mungkin air perisa rozel, tetapi perasaan Cikgu Joe tetap menidakan fikiran Cikgu Joe ini. Cikgu Joe mula bertanyakan kepada anak murid itu, untuk tidak menyentuh perasaannya Cikgu Joe dengan sahaja berkata
"air masak tu ibu awak yang masak atau awak ambil kat kantin ( murid dikawasan ini dinasihatkan minum air masak disebabkan penyakit bawakan air iaitu rota virus.)?".
Murid itu dengan penuh bangga mengatakan
" emak saya yang masak air ini, saya bawa dari rumah"
Tiba-tiba Cikgu Joe tergamam, Air itu bukanlah air berperisa tetapi air masak / air suam / air puteh yang tanpa apa-apa perasa dibawa oleh murid itu yang dibekalkan oleh ibunya. Bayangkan mereka menikmati air bersih yang sedemikian rupa. Rasa simpati terbit dalam diri Cikgu Joe. Mungkin tidak apa yang mampu Cikgu Joe berikan bagi merubah perkara ini. Moga mereka menikmati kemudahan asas yang lebih berkualiti tidak lama lagi. Cikgu Joe bersyukur selama ini Cikgu Joe menikmati hidangan yang Cikgu Joe percaya lebih bersih daripada apa yang dihidangkan kepada anak-anak Orang asli ini.
0 comments:
Post a Comment